سمیت و تاثیر بیوشیمیایی چند آفت‌کش روی پسیل معمولی پسته، (Agonoscena pistaciae (Hem.: Psyllidae در شرایط مزرعه ای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، رفسنجان

چکیده

پسیل معمولی پسته Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer یکی از مهم­ترین آفات پسته است که پوره‌ها و حشرات کامل آن از شیره گیاهی تغذیه می‌کنند. در این پژوهش اثر سه غلظت از آفت‌کش‌های اسپیرودیکلوفن، اسپینوساد، آزادیراختین و محلول سم‌پاشی تیمول که شامل غلظت­ های توصیه شده و دو غلظت، یکی نصف و دیگری دو برابر این غلظت بود، روی پوره‌های پسیل پسته بررسی شد. تاثیر این آفت‌کش‌ها بر میزان فعالیت آنزیم‌های استراز و آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز(GST)  نیز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول سم‌پاشی تیمول در غلظت 2000 میلی‌گرم بر لیتر نسبت به سایر آفت‌کش‌ها از کارایی بهتری در کنترل پسیل معمولی پسته برخوردار بود و موجب کاهش جمعیت پوره‌های پسیل پسته به ترتیب به 40/95، 12/94، 30/82، 51/55 و 48/29 درصد در زمان‌های 1، 3، 7، 14 و 21 روز بعد از محلول‌پاشی شد. آفت‌کش‌های اسپیرودیکلوفن، اسپینوساد، آزادیراختین و محلول سم‌پاشی تیمول به‌ترتیب در غلظت‌های 120، 120، 200 و 2000 میلی‌گرم بر لیتر دارای بیشترین تاثیر در میزان مهارکنندگی آنزیم استراز در روزهای مختلف بعد از محلول‌پاشی بودند. بیشترین میزان مهارکنندگی آنزیم گلوتاتیون‌اس‌ترانسفراز توسط آفت‌کش‌های اسپیرودیکلوفن، اسپینوساد، آزادیراختین و محلول سم‌پاشی تیمول به ترتیب در غلظت‌های 180، 240، 200 و 1000 میلی‌گرم بر لیتر بود. با توجه به کارآیی محلول سم‌پاشی تیمول و رقابت آن با سایر آفت‌کش‌ها چنین به نظر می­ رسد که در کاهش هزینه ­های تولید (مقرون به صرفه بودن) و استفاده از ترکیبات سازگار با محیط زیست بتواند داوطلب مناسبی جهت کنترل پسیل پسته منظور شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Toxicity and biochemical effects of some pesticides on the pistachio psyllid, Agonoscena pistaciae (Hem.: Psyllidae) in the field conditions

نویسندگان [English]

  • A. Alizadeh
  • N. Mosaei
  • A. Alipour
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Vali-e-Asr University of Rafsanjan
چکیده [English]

The common Pistachio psylla, Agonoscena pistaciae, is one of the most important pests that feeding on the sap both in nymphal and adult stage. In this study, the effects of spirodiclofen, spinosad, azadirachtin and Thymol soap were studied on the psyllid nymphs. At the same time, the impact of these pesticides on the activity of esterase and glutathione S-transferase (GST) enzymes were studied. In this research, three doses of each pesticide were selected (Recommended dose, 2-fold recommended dose and 1/2 recommended dose). The results showed that thymol soap had better performance in controlling pistachio psylla with concentration of 2000 mg/l compared to other pesticides. The populations of nymphs were reduced to 95.40, 94.12, and 82. 30, 55.51 and 29.48 percent at 1, 3, 7, 14 and 21 days after application. The biochemical results of this study showed that spirodiclofen, spinosad, azadirachtin and Thymol soap, had the greatest impact on the inhibition of esterase enzyme in concentrations 120, 120, 200 and 2000 mg/l, respectively in different days after spraying. Most of the inhibition in glutathione S-transferase was observed in spirodiclofen, spinosad, azadirachtin and Thymol spraying soap in concentrations of 180, 240, 200 and 1000 mg/l, respectively. Because of the effectiveness of Thymol spraying soap, its competitiveness with other pesticides, and reduction in production costs (cost-effectiveness) and compatibility with environment, it seems that this insecticide could be a good candidate for psylla control. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • azadirachtin
  • Spinosad
  • Spirodiclofen
  • Thymol

مراجع

Amir Ghasemi, T. and Souzani, J. 2008. Pistachio or green gold of Iran (planting, harvesting and harvesting). Publications of the National Organization of Natural Resources and Engineering. Tehran. Iran (In Farsi).
Arpaia, S. and Loon, J. V. 1993. Effects of Azadirachtin after systemic uptake into Brassica oleracea on larvae of Pieris brassicae. Entomologia Experimentalis et Applicata 66(1): 39-45.
Barata, C., Solayan, A. and Porte, C. 2004. Role of B-esterases in assessing toxicity of organophosphorous (chlorpyrifos, malathion) and carbamate (carbofuran) pesticides to Daphnia magna. Aquatic Toxicology 66: 125-139.
Basirat, M. 2003. Effect of several insecticides on pistachio seedlings and its side effects on two species of natural enemies. The final report of the research project of the Pistachio Research Institute of Iran, pp. 29.
Basirat, M. Afshari, M. R., Mirzai, R., Rajabi, A. and Alawi, H. 2008. Effect of three insecticides on pistachio common pods and their side effects on two species of natural enemies. Proceedings of the 18th Iranian Plant Protection Congress, 3-6th of September, Hamadan University. pp. 157(In Farsi).
Bradford, M. M. 1976. A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein-dye binding. Biochemistery 72: 248–254.
Danay-Tous, A. H., Farazmand, H., Oliaei-Torshiz, A. and Sirjani, M. 2013. Effect of red pepper and garlic extract on pistachio psylla nymph, Agonoscena pistaciae in field conditions. Biocontrol in Plant Protection 1 (2): 131-136.
Fish, W. W. and Madihally, S. V. 2004. Modeling the inhibitor activity and relative binding affinities in enzyme-inhibitor-protein systems: application to developmental regulation in a PG-PGIP system. Biotechnology Progress 20(3): 721-727.
Hassall, K. A. 1983. The chemistry of pesticide, their metabolism, mode of action and used in crop protection, The Mackmillan Press. LTD. London and Basingtoke, 372 pp.
Kono Y. and Tomita T. 1992. Characteristics of highly active carboxylesterases in insecticide- resistant Culex pipiens quinquefasciatus. Japanese Journal of Sanitary Zoology 43(4): 297-305.
Medina, M. P., Budia, F., Tirry, L., Smagghe, G. and Viiuela, E. 2001. Compatibility of Spinosad, Tebufenozide and Azadirachtin against Chrysoperla carnea (Stephens) under laboratory conditions. Biological Control Science and Technology 11: 597-610.
Mehrnejad, M. 2002. Effective factors in reducing the population of Psyllaephagus pistaciae parasitoid Pistachio Common Pseudo. Proceedings of the 15th Iranian Plant Protection Congress, Kermanshah, pp. 175 (In Farsi).
Mehrnejad, M. R. and Copland, M. J. V. 1998. Host acceptance by the parasitoid, an endoparasitoid of the common pistachio psylla. The 6 thEurupean Congress of Entomology T August 23-29, Czech Republic (In Farsi).
Panahi, B. 2002. A guide to planting pistachios was taken. Agriculture education publication. 149 pages.
Rauch, N. and Nauen, R. 2002. Spirodiclofen resistance risk assessment in Tetranychus urticae (Acari.: Tetranychidae) a biological approach. Pesticide Biochemistry and Physiology 74: 91-101.
Samea, M. A. Alizadeh, A. S. and Saberi Rice, R. 2005. Pistachios and pests in Iran and their combined management. Tehran University Press, p. 301.
Shmutterer, H. 1990. Properties and potential of natural pesticides from the neem tree, Azadirachta indica. Annual Review of Entomology 35: 271-297.
Suzuki, K., Haman, H., and Konno, Y. 1993. Carboxylesterase of the cotton aphid, Aphis gossypii Glover (Homoptera: Aphididae), responsible for fenitrothion resistance as a sequestering protein. Applied Entomology and Zoology 28(4): 439-450.
Talebi Jahromi, Kh. 2010. Toxicology of pesticides, insecticides, University Press, pp. 242-253.
Valiuskait, A., Raudonis, L. and Survilien, E. 2005. Analysis of micromycetes composition of sour cherry fruits in Lithuania. Phytopathology 35: 197-201.
van Asperen, K. 1983. A study of housefly esterase by means of a sensitive colorimetric method Journal of Insect Physiology 8: 401–416.
Habig. W. H., Pabst. M. J. and Jakoby, W. B., 1976. Glutathione S-transferase A. from rat liver, Biochemical 175: 710–716.
تحقیقات آفات گیاهی
دوره 8، شماره 1
خرداد 1397
صفحه 29-43

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 03 تیر 1397
  • تاریخ پذیرش: 03 تیر 1397

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار