@article { author = {Sardarbandeh, H. and Sahragard, A. and Rakhshani, E. and Baniameri, V.}, title = {Interaction between the rose aphid, Macrosiphum rosae and its parasitoids in Parke-Shahr, Tehran}, journal = {Plant Pest Research}, volume = {8}, number = {3}, pages = {1-14}, year = {2018}, publisher = {University of Guilan}, issn = {2322-2409}, eissn = {2538-6123}, doi = {10.22124/iprj.2018.3108}, abstract = {Aphids in urban ecosystems, damage host plants directly by feeding on leaves, sucking up nutrients, and weakenig the host, resulting in yield reduction. The results of a study conducted in 2016 and 2017 on the interactions between population of the rose aphid, Macrosiphum rosae and the  parasitoid wasps, Aphidius rosae  and Lysiphlebus fabarum indicated that in all cases, there was a positive and significant correlation between the numbers of both species of parasitoid wasps and the population of the rose aphid. As the population of aphid raised, the density of parasitoid wasps increased as well, and these parasitoids exhibited an aggregative behavior to different densities of the aphid host. The relationship between the number of rose aphid and the percentage of parasitism by A. rosae and L. fabarum wasps showed that there was a positive correlation between percentage of parasitism by these two parasitoids and aphid density. In 2016, during the spring, the highest percentage of parasitism of aphid nymphs by A. rosae wasp was 42.17 and the highest percentage of parasitism by L. fabarum wasp was 21.15. In 2017, during the spring, the highest percentage of parasitism of aphid nymphs by A. rosae wasps was 41.89  and the highest percentage of parasitism by L. fabarum wasps was 21.02. Therefore, considering the positive correlation between the population of rose aphid and the population of parasitoid wasps and the effective performance of these parasitoids in parke-shahr in Tehran, these useful agents can be efficiently employed in biological control of rose aphids.}, keywords = {Interaction,rose aphid,parasitoid wasps,population variations,percentage of parasitism}, title_fa = {برهمکنش بین شته رز Macrosiphum rosae و پارازیتوئیدهای آن در پارک شهر تهران}, abstract_fa = {شته­ها در اکوسیستم‌های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول می­شوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال‌های ۱۳۹۵و 1396 در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم‌های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال 1395 بیشترین درصد پارازیتیسم پوره­ها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، 17/42 و توسط زنبور L. fabarum، 15/21 بود. در سال 1396 نیزدرصد پارازیتیسم پوره­ها توسط زنبور A. rosae، 89/41 و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، 02/21 بود.  بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آن­ها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می‌توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند. شته­ها در اکوسیستم‌های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول می­شوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال‌های ۱۳۹۵و 1396 در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم‌های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال 1395 بیشترین درصد پارازیتیسم پوره­ها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، 17/42 و توسط زنبور L. fabarum، 15/21 بود. در سال 1396 نیزدرصد پارازیتیسم پوره­ها توسط زنبور A. rosae، 89/41 و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، 02/21 بود.  بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آن­ها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می‌توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند.}, keywords_fa = {برهمکنش,شته رز,زنبورهای پارازیتوئید,تغییرات جمعیت,درصد پارازیتیسم}, url = {https://iprj.guilan.ac.ir/article_3108.html}, eprint = {https://iprj.guilan.ac.ir/article_3108_b6e373f0e45dc6ba48e2c054a58b2b74.pdf} }