افزایش تولید محصولات با تنوع زراعی بیشتر از طریق کشت مخلوط میتواند در بهبود کارکردها و خدمات اکوسیستمی مؤثر باشد. یکی از مهمترین کارکردهای نظامهای کشت مخلوط کاهش در جمعیت آفات و در نتیجه افزایش عملکرد گیاهان زراعی میباشد. این بررسی با هدف تأثیرسیستم کشت مخلوط سویا و ذرت بر فراوانی حشرات گیاه خوار، گردهافشان و دشمنان طبیعی، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار (100:0 کشت خالص ذرت، 0:100 کشت خالص سویا و ترکیبهای 50:50، 25:75، 75:25 سویا: ذرت) و 4 تکرار انجام شد. به منظور جمعآوری حشرات از روشهای مختلف نمونهبرداری از جمله تله گودالی، الک، کارتهای زرد و آبی رنگ چسبدار، ضربه زدن، تورحشرهگیری و شمارش در محل استفاده شد. نمونهبرداری در 5 دوره و در فواصل 14 روز انجام گرفت. در مجموع تعداد 7395 حشره جمعآوری شد که به 10 راسته و 39 خانواده تعلق داشتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که جمعیت هر سه گروه از حشرات جمعآوری شده (حشرات گیاهخوار، گردهافشان ها و دشمنان طبیعی) به طور معنیداری تحت تأثیر سیستم کشت مخلوط قرار گرفت، به طوری که بیشترین تعداد دشمنان طبیعی و کمترین تعداد حشرات گیاه خوار در تیمار 50:50 سویا: ذرت مشاهده شد. همچنین بیشترین تعداد حشرات گردهافشان مربوط به تیمار 25:75 سویا: ذرت بود، در حالیکه بالاترین تعداد حشرات گیاهخوار، و در پی آن کمترین تعداد حشرات گردهافشان و دشمن طبیعی در تیمار کشت خالص ذرت مشاهده شد. نتایج نشان داد بین حشرات دشمن طبیعی و گیاه خوار و همچنین بین عملکرد سویا و جمعیت حشرات گیاهخوار یک رابطه منفی (معکوس) وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، برخی از تیمارهای مخلوط سویا و ذرت، دارای مهار زیستی مؤثرتری بوده و افزایش عملکرد بیشتری نسبت به کشت خالص هر دو گیاه نشان دادند.